- крайчый
- 1. службовая асоба пры двары вялікага князя, што адказвала за закускі да стала; 2. у 16 ст. ганаровы тытул без пэўных абавязкаў
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
